O FIRMIE

Jesteśmy dynamicznie rozwijającym się zespołem profesjonalistów, posiadających pasję i doświadczenie w tym, co robią. Dbamy o to, aby stale się rozwijać i podnosić nasze standardy, dzięki czemu jesteśmy w stanie zaoferować usługi na naprawdę wysokim poziomie. 

MENU

ADRES

14-200 Iława
ul. Gdańska 10/8

tel. 737 189 632

ZAPISZ SIĘ NA NEWSLETTER

Copyright 2017 | Created with WebWave

Jest piękny słoneczny dzień, wstajesz rano wyspana/y jak nigdy, myślisz sobie „Dziś jest ten dzień! Będzie wspaniale!”. Ubierasz swoje kochane dziecko, pakujesz wodę do picia, mokre chusteczki, dwa jabłka i wychodzisz z domu mając w planach odprowadzić dziecko na plac zabaw, pobawić się z nim w piaskownicy, a jak się uda to może pogadać z jakąś inną mamą. Nie możesz. Dlaczego? Bo twoje ukochane i zawsze grzeczne dziecko dziś postanowiło pokazać ci swoją ciemną stronę. Po pięciu minutach spędzonych w towarzystwie innych dzieci zaczynają się kłótnie o łopatkę. Ewakuujesz się więc z piaskownicy i kierujesz się w stronę zjeżdżalni. Tu niestety jest kolejka, a twoje dziecko wcale nie ma zamiaru w niej stać więc przepycha się do przodu wzbudzając tym samym oburzenie innych dzieci. Zjeżdżalnia też więc odpada. Ostatnią deską ratunku wydaje się być huśtawka, tam przynajmniej nie będzie się z kim kłócić. Problem jednak w tym, że nie możecie okupować jej przez godzinę. No cóż…. czas wracać do domu. Ale tak myślisz tylko ty, twoje dziecko jest innego zdania, więc tym razem nie pozostaje mu nic innego, jak tylko pokłócić się z tobą.

Niezbyt przyjemna sytuacja, ale wcale nie taka najgorsza, ponieważ dotyczy tylko jednego dziecka. Wszystko się zmienia kiedy jest ich więcej… Wtedy nie unikniesz konfliktowych sytuacji również w domu, a jedyny dzień, kiedy możesz być spokojna, bez słuchania krzyków rozwścieczonych dzieci to ten, kiedy dziadkowie postanawiają zabrać je do siebie i spędzić z nimi trochę czasu.

Przyczyny złości

Czy agresywne zachowania naszych dzieci wynikają z tego, że mają one zły charakter czy wybuchowy temperament? Zdecydowanie nie.

Jeśli nasze dziecko często wykazuje zachowania agresywne, to najprawdopodobniej dlatego, że w jego życiu występują jakieś braki emocjonalne. Dziecko nigdy nie rodzi się złe, a to, że czasem zachowuje się nie tak jakbyśmy chcieli, wynika tylko i wyłącznie z tego, że nie wie w jaki sposób poradzić sobie ze swoimi emocjami. Być może czegoś się boi, zostało w jakiś sposób zranione lub po prostu coś je rozzłości, coś mu się nie podoba i co wtedy ma robić?

Warto tu zastanowić się, czy nasze dziecko w takich sytuacjach nie powiela naszych wzorców zachowań. Ile razy zdarzyło ci się krzyknąć na swoje dziecko, kiedy wyprowadziło cię z równowagi swoim zachowaniem? Jak często twoje dziecko było świadkiem twoich kłótni z innymi dorosłymi? To oczywiste, że jeśli my – dorośli pozwalamy sobie na to, żeby dziecko było świadkiem wybuchów naszej złości i przejawów zachowań agresywnych, wtedy zapewne uzna, że nie ma w nich niczego złego i taka reakcja jest jak najbardziej prawidłowa.

Tutaj wspomnieć należy również o jakże popularnym obecnie tzw. bezstresowym wychowaniu. Wielu rodziców mylnie rozumie to pojęcie i uważa, że dziecku można pozwolić na wszystko, ponieważ jeśli chce coś zrobić, to nie należy mu tego zabraniać. Pobłażliwość wobec negatywnych zachowań dziecka nie jest niczym dobrym, ponieważ nie nauczy go odróżniania tego, co jest dobre od tego, co jest złe. Dziecku trzeba wyznaczać pewne granice, których nie wolno mu będzie przekraczać, ale jeśli już mu się to zdarzy, a zapewne kiedyś tak będzie, wtedy sami musimy powstrzymać się od agresywnych reakcji. Ważne jest, żeby pamiętać, że przemoc rodzi przemoc.

Rodzina ma bardzo duży wpływ na dziecko, zwłaszcza w pierwszych latach jego życia, dlatego tak ważne jest to, aby spędzić z dzieckiem jak najwięcej czasu. Złość niejednokrotnie jest odpowiedzią na brak poczucia zainteresowania dzieckiem oraz niewystarczającą ilość ciepła i zaangażowania, jakie od nich otrzymuje.  Jeśli będziemy zwracać uwagę na dziecko i spędzać z nim czas nie tylko wtedy, kiedy jest niegrzeczne i źle się zachowuje, ale również wtedy, kiedy jest dobrze. Jak często zdarza ci się wejść do pokoju dziecka w momencie, kiedy jest ciche i grzeczne i powiedzieć mu, że cieszysz się, że potrafi się ładnie bawić albo nawet spróbować pobawić się chwilę z dzieckiem? To nie tylko może w pewnym stopniu ograniczyć agresywne zachowanie, ale również pomóc nam w zacieśnieniu relacji z dzieckiem. Zastanówmy się przez chwilę, czy częściej reagujemy na złe zachowania naszych dzieci i zwracamy im na nie uwagę, czy jednak częściej chwalimy dziecko za to, że zrobiło coś dobrze? Pozytywne nastawienie do życia, zarówno nasze, jak i naszego dziecka jest bardzo ważne i pomaga nie tylko w wychowaniu, ale i w codziennym funkcjonowaniu całej rodziny.

Jak poradzić sobie ze złością?

Rozmawiajmy z dzieckiem jak najwięcej, jeśli wprowadzamy jakieś zasady, omówmy je wspólnie. To pomoże dziecku lepiej zrozumieć co i dlaczego jest od niego wymagane. Co jest dobre a co złe. Jakie konsekwencje może nieść za sobą agresywne zachowanie. Oczywiście w praktyce jest to dużo trudniejsze niż w teorii, kiedy tylko się o tym czyta lub pisze. To, że usiądziemy z dzieckiem spokojnie i wytłumaczymy mu, że nie wolno nikomu robić krzywdy nie oznacza, że tak właśnie będzie. Agresja zazwyczaj jest odpowiedzią na bardzo silne emocje, a kiedy takie się odczuwa, czasem nawet nam, dorosłym ciężko jest zapanować nad sobą. Dziecku jest o wiele trudniej. Jeśli widzimy, że nie radzi sobie ono z negatywnymi emocjami, czasem najlepiej jest po prostu pozwolić mu się wykrzyczeć, jeśli tylko to może mu w jakiś sposób pomóc, a przy tym nie wyrządza żadnej krzywdy innym i samemu sobie.

Czy udało ci się kiedykolwiek porozmawiać z dzieckiem, które krzyczy, płacze i tupie nogami? Zapewne nie, dlatego pytania o przyczynę takiego właśnie zachowania lepiej odłożyć sobie na później, kiedy sytuacja nieco się uspokoi, a dziecko ochłonie. My sami również. Możemy wtedy nie tylko zastanowić się nad tym, co doprowadziło do wybuchu złości, ale również i nad tym jak uniknąć czegoś takiego w przyszłości. O złości należy z dzieckiem rozmawiać, gdyż uczucie to będzie zapewne towarzyszyło mu w różnych sytuacjach przez całe życie. Nie da się go uniknąć, ale można nauczyć się radzić sobie z nim.

Jeśli nie potrafimy rozmawiać z dzieckiem na temat złości i agresji lub sami też mamy problem z ich niekontrolowanymi wybuchami, zawsze możemy skorzystać z pomocy specjalistów – psychologów lub pedagogów, którzy powinni posiadać odpowiednią wiedzę na temat sposobów radzenia sobie z agresją. Istnieje bardzo wiele warsztatów profilaktycznych na temat złości i agresji w czasie których prowadzący mówią o różnych przejawach złości i sposobach oraz możliwościach radzenia sobie z nimi. Na szkoleniach można zdobyć również umiejętność wyrażania złości w sposób, który będzie akceptowany przez nasze otoczenia. Warsztaty profilaktyczne o agresji dedykowane są zarówno dzieciom w różnym wieku, jak i ich rodzicom.

Autor: Agata Ząbek