O FIRMIE

Jesteśmy dynamicznie rozwijającym się zespołem profesjonalistów, posiadających pasję i doświadczenie w tym, co robią. Dbamy o to, aby stale się rozwijać i podnosić nasze standardy, dzięki czemu jesteśmy w stanie zaoferować usługi na naprawdę wysokim poziomie. 

MENU

ADRES

14-200 Iława
ul. Gdańska 10/8

tel. 737 189 632

ZAPISZ SIĘ NA NEWSLETTER

Copyright 2017 | Created with WebWave

Diagnoza jest przede wszystkim opisem występującego zjawiska lub wielu zjawisk, a w odniesieniu do społeczeństwa, biorąc pod uwagę, że dotyczy ona wielu ludzi, należy pamiętać, że ich rozpoznanie nie ma charakteru statycznego, ponieważ może zmieniać się w czasie. Celem diagnozy społecznej jest dostarczenie wiedzy dotyczącej tego, jaki jest aktualny stan społeczeństwa i jakie są jego przyczyny, a także dostarczenie opinii na temat oczekiwań w stosunku do przyszłości. Można więc powiedzieć, że odnosi się ona do stanu oraz do sposobu zaspokojenia potrzeb społeczeństwa. Z kolei jeśli chodzi o diagnozę problemów społecznych należy pamiętać, że dotyczy ona tego rodzaju zjawisk, które sprawiają, że najważniejsze potrzeby określonego społeczeństwa nie mogą zostać zaspokojone.

Diagnoza lokalnych zagrożeń społecznych powinna dostarczyć wiedzy pozwalającej na właściwe zaplanowanie i zrealizowanie odpowiednich działań na rzecz lokalnej społeczności, które zaspokoją jej potrzeby przy jednoczesnym optymalnym wykorzystaniu posiadanych zasobów. Osoby odpowiedzialne za podejmowanie decyzji, np. w jednostkach samorządu terytorialnego, nie mogą opierać się wyłącznie na własnych odczuciach, wiedzy czy intuicji, ponieważ działania realizowane pod ich wpływem mogą okazać się nieskuteczne i nie zawsze odpowiadają na najważniejsze potrzeby występujące wśród społeczeństwa.

Diagnoza a działania na rzecz społeczności lokalnej

Diagnozy problemów społecznych stanowią niezbędny element tworzonych przez instytucje publiczne programów oraz strategii, między innymi strategii rozwiązywania problemów społecznych, a te są obowiązkowe dla samorządów gminnych i powiatowych. Ustawa o pomocy społecznej jasno mówi o tym, że każda tego rodzaju strategia musi zawierać diagnozę sytuacji społecznej. Ponadto jest ona stosowana również podczas opracowania strategii przeciwdziałania przemocy w rodzinie a także strategii rozwoju.

Aby dany problem mógł zostać uznany za społeczny, musi on dotyczyć większej grupy osób tworzących określoną społeczność, ponadto nie jest on jednorazowy, a cykliczny i dlatego powodują ciągłe ograniczenia w procesie zaspokajania potrzeb społecznych.

Charakterystyczną cechą diagnozy problemów społecznych jest to, iż jej głównym celem jest identyfikacja i opis zjawisk ograniczających możliwość zaspokojenia potrzeb społeczeństwa. Najczęściej przyczyną tego rodzaju problemów jest bezrobocie (zwłaszcza jeśli trwa bardzo długo), ponieważ nie tylko uniemożliwia ono zaspokojenie często podstawowych potrzeb osoby bezrobotnej, ale również wpływa na jego otoczenie.

Samo zidentyfikowanie czynników powodujących ograniczenia w zaspokajaniu potrzeb społecznych nie jest jednak jedynym celem dla którego przeprowadzane są diagnozy, ponieważ dzięki nim można również dokonać analizy możliwości ich zaspokojenia. Znając najważniejsze problemy i stan zasobów finansowych, instytucjonalnych oraz ludzkich można zaplanować odpowiednie działania, które będą miały na celu rozwiązanie tych problemów. 

Zjawiska społeczne nie są czymś stałym, dlatego ulegają zmianom w różnych odstępach czasu, a to sprawia, że diagnoza nie powinna być działaniem jednorazowym, ponieważ po pewnym czasie nie będzie ona mogła dostarczyć aktualnej wiedzy na temat zjawisk oraz problemów społecznych. Wszystkie programy oraz strategie, które zostały wcześniej wymienione zanim zostaną przygotowane, każdorazowo powinny zostać poprzedzone właśnie diagnozą. Ważne jest również, aby posiadać odpowiednią wiedzę na temat tego, jaki jest stan rzeczywisty sytuacji społecznej, dlatego niezbędny jest stały monitoring problemów społecznych, który pozwoli na bieżącą obserwację skali oraz wszelkich zmian zachodzących w kwestii problemów społecznych.  

Współczesne problemy społeczne w Polsce

Społeczeństwo polskie we współczesnym świecie zmuszone jest stawiać czoła wielu problemom i trudnościom życia codziennego, które mogą w mniejszym lub większym stopniu ograniczać jego rozwój i negatywnie wpływać na jego trwałość. Jest to niepokojące i groźne zjawisko. Tego rodzaju sytuacje wywołujące negatywne następstwa dla całej zbiorowości zazwyczaj określane są mianem problemów społecznych. W Polsce do najpoważniejszych z nich zaliczyć należy między innymi bezrobocie, alkoholizm, przemoc, a do niedawna również ubóstwo.

Z problemem bezrobocia ludzie borykają się od lat i zazwyczaj zajmuje on pierwsze miejsce w badaniach przeprowadzanych na ten temat. Brak stałej pracy (lub pracy w ogóle) bardzo często jest przyczyną powstawania innych problemów, przede wszystkim alkoholizmu. Z kolei spożywanie alkoholu przez wiele osób uważane jest jako nieodłączny element polskiej kultury i często w taki właśnie sposób tłumaczona jest jego konsumpcja, również jeśli występuje ona w nadmiernych ilościach. Jednak wytłumaczeń na to jest znacznie więcej, a nadużywanie alkoholu rodzić może inny poważny problem jakim jest przemoc w rodzinie.

Niestety w ciągu ostatnich lat zauważyć można, iż po alkohol sięgają coraz to młodsze osoby, a wiele badań wskazuje na to, że mogą być to już nawet kilkuletnie dzieci, które nie zawsze są w pełni świadome tego, jakie zagrożenia są z tym związane. Niepokojące jest również to, że bardzo często po raz pierwszy młodzi ludzie próbują alkoholu w domu, zdarza się że w obecności rodziców (np. podczas imprez rodzinnych, świąt, sylwestra itp.).

Zagrożenie ubóstwem w ciągu ostatnich lat spadło. Według GUS i Eurostatu w 2016 roku problem ten mógł dotyczyć nawet 6,5 mln osób, natomiast w 2017 było to 872 tys. osób mniej.  

Autor: Agata Ząbek